Najczęstsza choroba endokrynologiczna kobiet, odpowiadająca za zdecydowaną większość przypadków niepłodności, o której w życiu codziennym niewiele wiemy – tak w jednym zdaniu moglibyśmy scharakteryzować PCOS, ale ta choroba jest nieproporcjonalnie bardziej złożona.
Zespół policystycznych jajników, czyli PCOS, to złożona choroba, która dotyka w zasadzie całego układu hormonalnego, powoduje, że organizm kobiety w nadmiarze produkuje męski hormon – androgen, który występuje również u kobiet, ale w mniejszych ilościach. Na tle jej rozwoju leży przede wszystkim insulinooporność, czy to nabyta, czy dziedziczna, ponadto mają na nią wpływ inne czynniki genetyczne, a także nadwaga i siedzący tryb życia.
W przypadku kobiet z zespołem PCO możemy mówić o wielu różnych objawach, które u każdej kobiety występują w różnym stopniu.
W zespole policystycznych jajników dochodzi do uszkodzenia układu hormonalnego kobiety, co powoduje poważne problemy. Nieleczony PCOS może powodować m.in. wysokie ciśnienie krwi, cukrzycę, choroby sercowo-naczyniowe, niepłodność i nowotwory związane z estrogenem.
Ze względu na podwyższony poziom androgenów nie dochodzi do owulacji, a ponadto na obu jajnikach tworzy się coś w rodzaju kory, która uniemożliwia uwolnienie dojrzałych jaj. Wokół pękniętego pęcherzyka i pozostałości komórki jajowej tworzą się 6-8 milimetrowe, wypełnione płynem torbiele, które dodatkowo komplikują drogę dojrzałej komórki jajowej do jajowodów i macicy. Tak więc zespół PCO prowadzi do problemów z zajściem w ciążę i niepłodności.
Objawy PCOS pojawiają się we wczesnej młodości, ale w tym okresie zaburzenia miesiączkowania, trądzik i inne objawy przypisuje się zmianom hormonalnym okresu dojrzewania, dlatego u młodzieży rzadko diagnozuje się tę chorobę.
Objawy mają głównie charakter ginekologiczny, ale podejrzenie PCOS i tak będzie diagnozowane wspólnie przez endokrynologa, internistę i ginekologa. Aby postawić jednoznaczną diagnozę PCOS z następujących trzech warunków, muszą być spełnione co najmniej dwa:
Podczas diagnozy insulinooporność (IR) jest najczęściej badana za pomocą tzw. testu tolerancji glukozy, ew. badanie insuliny. Zgodnie z aktualnym poglądem medycznym rozwój PCOS jest spowodowany przede wszystkim zaburzeniem metabolizmu węglowodanów, czyli IR. Insulinooporność powoduje nadprodukcję insuliny w trzustce, która zaburza metabolizm i układ hormonalny. Największym zagrożeniem w IR jest rozwój cukrzycy typu 2.
Im szybciej zostanie wykryty zespół PCO, tym skuteczniejsze jest leczenie. Według oficjalnej opinii lekarskiej choroba jest obecnie nieuleczalna, ale przy odpowiednim leczeniu większość objawów można wyeliminować, a także możliwe jest zajście w ciążę.
Merformina i glitazon mają na celu tłumienie działania męskich hormonów płciowych, wspomaganie owulacji i leczenie insulinooporności. Farmakoterapia rozwija swoje działanie po kilku miesiącach, skóra zostaje oczyszczona i zasadniczo złagodzone są wszystkie objawy związane z chorobą lub nawet ustępują.
Za pośrednictwem różnych witamin i suplementów diety, które wspierają prawidłowe funkcjonowanie układu hormonalnego. Wśród składników aktywnych znajdują się witaminy – takie jak D i B6 – probiotyki, zioła lecznicze – serenoa czy niepokalanek pospolity. W przypadku insulinooporności PCOS niezbędna jest poprawa ogólnego nastroju pacjenta. Zwykle osiąga się to za pomocą inozytoli, które należą do witamin z grupy B, chociaż nie są uważane za witaminy. Poza szeregiem innych pozytywnych efektów mają również pozytywny wpływ na procesy metaboliczne i pośrednio na produkcję insuliny w trzustce.
Naturalnym wsparciem płodności jest oczywiście mleczko pszczele, które jest wyraźnie zalecane kobietom z PCOS, nawet jeśli nie planują ciąży. Białka, witaminy, minerały, pierwiastki śladowe, tłuszcze, cukry oraz 150 rodzajów substancji aktywnych w mleczku pszczelim przyczyniają się do stabilizacji układu hormonalnego.
Osiągnięcie harmonii psychicznej, regularne ćwiczenia i przestrzeganie diety PCOS często wystarczają do osłabienia lub wyeliminowania insulinooporności i zespołu policystycznych jajników.
Żywność zabroniona dla pacjentów z PCOS obejmuje cukry – w tym cukier mleczny i owoce o wysokiej zawartości glukozy, takie jak banany lub winogrona, rafinowane węglowodany, przetworzone produkty mięsne, tłuszcze stałe i potrawy smażone.
Regularne ćwiczenia pomagają kobietom z PCOS skorygować i utrzymać idealną wagę, a także odgrywają ważną rolę w utrzymaniu ogólnego dobrego stanu zdrowia.
Wskazane jest, aby dobrać rodzaje ćwiczeń, aby połączyć zarówno ćwiczenia cardio, jak i wzmacniające. Trening Aviva jest zdecydowanie zalecany przy PCOS, ponieważ wspiera optymalne funkcjonowanie układu hormonalnego ze szczególnym wpływem na organizm, a jednocześnie niektóre ćwiczenia wspomagają owulację.
Zgadzasz się z nim czy masz inne zdanie? Skontaktuj się z nami!
Zgadzasz się z nim czy masz inne zdanie? Skontaktuj się z nami!
